Καταρράκτες Πολυλίμνιου / Wasserfälle Polylimniou
Στην αρχαιότητα, στην περιοχή λατρεύονταν ο Ποσειδώνας και η Πότνια, η Δέσποινα των Ζώων, που φέρει περιδέραιο από λιβελούλες (το λεπιδόπτερο που βρίσκουμε παντού στο φαράγγι). Καθώς η Νηρηίδες γίνονταν… νεράιδες, ιστορίες με αερικά γεννήθηκαν στη λαϊκή φαντασία. Οι περισσότερες λίμνες έχουν ονομαστεί από τους ανθρώπους που τις στοίχειωσαν. Ο Ιταλός (στρατιώτης που πνίγηκε στη λίμνη την Κατοχή) και ο Πανάγος χάθηκαν νεραϊδοπαρμένοι στα νερά του Πολυλίμνιου. Η Σταθούλα, επί Τουρκοκρατίας, προτίμησε να ενταχθεί στο βασίλειο των Νυμφών αντί να παραδοθεί στους άντρες του Ιμπραήμ. Απόκοσμα μαγευτικός, ο μυστικός αυτός παράδεισος δεν παύει να σε εκπλήσσει. Πάνω από την Κάδη η πορεία δυσκολεύει. Όσοι όμως αποφασίσουν να την ακολουθήσουν, θα βρεθούν στην σπηλιά με τις κίτρινες πεταλούδες, θα δουν τις λίμνες Γύρα και Τσαγκαρουλοβρύση, θα διασχίζουν διαδρομές κατάφυτες με πλατάνια, ιτιές και δάφνες.
Το φαράγγι ήταν πάντα πηγή ζωής για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Εκεί έπλεναν τα ρούχα οι γυναίκες του χωριού, με τα ψάρια του τρέφονταν οι ντόπιοι, με το νερό του πότιζαν τα περιβόλια που υπάρχουν τριγύρω του.
«Πολλές οικογένειες επιβίωσαν από το ποτάμι», μου λέει ο Φώτης Ασημακόπουλος, ιδιοκτήτης του εστιατορίου – ξενώνα «Καταρράκτης» στην περιοχή. «Πλέον, έχουν πάψει οι πρακτικές χρήσεις που του γίνονταν. Έχει επικρατήσει το φυσικό του κάλλος. Είναι αξιοθέατο και ως τέτοιο ελπίζουμε να το αξιοποιήσουμε».
Υπολογίζεται ότι, τα τελευταία πέντε χρόνια, περισσότερα από 20.000 άτομα επισκέπτονται το Πολυλίμνιο κάθε καλοκαίρι. Η περίοδος αιχμής είναι από το Πάσχα μέχρι και το τέλος Σεπτεμβρίου. Είναι και Έλληνες, αλλά κυρίως άλλοι Ευρωπαίοι, μέχρι τον Ιούνιο πολλοί Σκανδιναβοί, στη συνέχεια Ολλανδοί, Γερμανοί, Βρετανοί, Γάλλοι και Ιταλοί, αλλά και πολλοί Αμερικανοί και Ιάπωνες.
«Στο μαγαζί μου, οι οκτώ στις δέκα παρέες είναι ξένοι», σημειώνει ο κ. Ασημακόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι το Πολυλίμνιο έχει τρομερή αποδοχή από την παγκόσμια κοινότητα. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν πάρει διάσταση το φαράγγι και οι καταρράκτες του Πολυλίμνιου. Μέσα σε αυτά τα χρόνια γνώρισε την αποδοχή και την εκτίμηση τόσο από την ευρωπαϊκή όσο και από τη διεθνή κοινότητα και αγορά. Ωστόσο», υπογραμμίζει ο κ. Ασημακόπουλος, «παρά την ομορφιά της, η περιοχή μας είναι ξεχασμένη. Η Πολιτεία είναι απούσα. Μόνοι μας παλεύουμε εδώ οι ιδιώτες. Έχουμε δημιουργήσει ένα σύλλογο, αλλά και αυτός πλέον υπολειτουργεί. Τώρα πασχίζουμε να τον ενεργοποιήσουμε και πάλι, ώστε, όσο μπορούμε, να δώσουμε ώθηση και να προστατεύσουμε τον τόπο μας».
kassandra